Wednesday 19 March 2008

You Have No Idea What You're Getting Yourself Into (CD Recensie)



Does It Offend You, Yeah? is de nieuwste en hipste electro-rock band uit Engeland. Al voordat ze überhaupt een album uit hadden mochten ze al een award in de wachtslepen voor “worst band name”. Hebben ze zich hierdoor laten afschrikken? Nee hoor, hun debuutalbum heet namelijk gewoon You Have No Idea What You're Getting Yourself Into. Ze waren geprogrammeerd voor de vorige editie van London Calling maar ze zegden af omdat ze hun debuutalbum moesten opnemen. Was het het waard? Ik zeg ja!

Ze maken electro-rock in de trant van Justice, Daft Punk en Digitalism, kortom vervormde stemmen, loeiende synthesizers, overstuurde bassen en gillende gitaren.

Het begint allemaal met Battle Royale een instrumentaal nummer met vele verschillende beats en geluiden, een goeie stemmingsmaker. Daarna komt het nummer With A Heavy Heart, een nummer dat eigenlijk de hele tijd opbouwt naar complete chaos die wordt beëindigd met een paar paniekschoten. De tweede single van DIOY,Y?, genaamd We Are Rockstars, begint met een soort van housebeat, die gevolgd wordt door zang met een Phaser effect, dit wisselt elkaar af en bouwt zich uiteindelijk langzaam af. Vervolgens komt Dawn of Dead wat bijna een catchy popsong lijkt. Hierin laat de zanger zien dat hij ook goed kan zingen zonder effecten. Dawn of Dead is naar mijn mening een van de beste nummers van het album. Het volgende hoogtepunt is Attack Of The 60 Ft Lesbian Octopus. Een opzwepend basloopje, zeurende gitaren en snel toeslaande synthesizers. Je kan je de aanval zo voorstellen.

Daarna komen de eerste twee singles van de band genaamd Weird Science en Let’s Make Out. Het album wordt toepasselijk afgesloten met het nummer Epic Last Song een relatief rustig nummer, dat de plaat doet eindigen met een mooi gitaarrifje.

Het is net een achtbaan waar je instapt. Eerst heb je geen idee wat je precies te wachten zal staan, van de eerste looping schrik je even. Maar halverwege ga je er helemaal in op en kan je er alleen maar van genieten. In de laatste rustige bocht denk je terug aan wat je allemaal hebt meegemaakt in de afgelopen 38 minuten.

Een in mijn ogen geweldige debuutplaat. Met vele zogeheten ‘dancefloor fillers’ en met geen één moment waarbij het inzakt en als als hoogtepunt de aanval van een 3,65 meter lange lesbische octopus. Ook zeker een pluspunt van de plaat is de zang, die op vele verschillende manieren terug komt. En aan de YouTube filmpjes te zien ook een geweldige live ervaring. Dus hou ze in de gaten!

Live: 6 april in Paradiso
7/10 – release op 24 maart
Foto: www.nme.com

No comments: