NO AGE, NO SHIT

Gezien: No Age, Paradiso, 23-5-2008

Het in L.A. gevestigde No Age is ontstaan uit de overblijfselen van de band Wives. Nadat de bassist de band verlaat besluiten Dean Spunt (drums en vocalen) en Randy Randall (gitaar) om voortaan als No Age door het leven te gaan, vernoemt naar verzamel cd uit 1987 waar o.a. nummers van Black Flag, Henry Kaiser en Blind Idiot God op prijzen. Het vorig jaar uitgebrachte Weirdo Rippers, een verzameling van vijf 7" EP's, kon rekenen op lovende kritieken. Begin deze maand verscheen het vervolg Nouns, de plaat ligt in lijn met Weirdo Rippers maar achter de lagen van distortion, noise en punk zitten nu ook nog eens prachtige popnummers verstopt. Het is onverstelbaar dat het duo zoveel geluid kan produceren met daarin evenzoveel verschillende lagen. No Age moet live gezien worden om geloofd te worden.


Vanavond doet de kans zich voor, onorthodox vroeg betreed de band om 19:00 uur het podium in de bovenzaal van Paradiso. Een halfvolle zaal kijkt vol verwachting toe terwijl de band een eerste orkaan van geluid stapsgewijs opbouwt. De stempel is gedrukt, hard, scherp en met een vreselijk hoog tempo worden de eerste nummers van Nouns de zaal ingestuurd. Waar de band alles geeft lijkt het voor het publiek nog iets te vroeg te zijn om zich mee te laten slepen. De aankondiging van Cappo brengt hier verandering in. "It's our duty to feel overwhelmed and reminiscing so it's so" klinkt de stem van Dean terwijl de decibelmeter ver tot in het rood oploopt en de eerste pit zich begint te creëren.

Dean en Randy hebben zich na alle concerten van een duo tot een eenheid gevormd die vreselijk sterk speelt. De kracht zit hem hierbij vooral in de nummers en opbouw van de setlist, géén moment zakt het optreden in of verzwakt de aandacht. Doordat No Age stuk voor stuk eigenzinnige nummers heeft slaat de eentonigheid nergens in blijft de spanningsboog zich opbouwen. Nummers als Sleeper Hold, Teen Creeps (met zeer aanstekelijke gitaarlijn), Eraser en Brain Burner worden afgewisseld met meer instrumentale nummers als Impossible Bouquet, en Keechie (waarbij Randy midden in het publiek begint te spelen) . Het optreden behoudt hierdoor continuïteit en flow, zonder een noot te veel of te weinig te spelen.

Met Everybody's Down, afkomstig van Weirdo Rippers, sluit de band een fantastisch optreden af. Dean komt voor even achter zijn drums vandaan en laat zich enkel begeleiden door het gitaarspel van Ryan. Tegen het einde van het nummer beklimt Randy de amps en neemt Dean weer plaats achter de drums. Met een laatste uitbarsting van energie tot gevolg waarbij ook het publiek explodeerd.

Met No Age is een nieuw tijdperk van DIY bands geboren die hopelijk een lang leven is beschoren.